Financiële beïnvloeder Humphrey Yang stelt een methode voor om de besparingen in één jaar te verdubbelen, zonder het typische ‘skip the latte’-advies te omzeilen. Zijn strategie is gericht op het aanpakken van grote uitgaven, en niet op minder belangrijke gewoonten, om de groei van noodfondsen, vakantiebesparingen of de accumulatie van aanbetalingen te versnellen. Deze aanpak is vooral relevant nu veel huishoudens worstelen met inflatie en stagnerende loongroei.
Stap 1: Maak gebruik van de onderhandelingskracht van uw verhuurder
Yang’s eerste tactiek is agressieve huuronderhandelingen. Hij heeft onlangs korting gekregen op een nieuw appartement door een langere huurovereenkomst aan te bieden, waarbij hij inspeelde op de voorkeur van de verhuurder voor stabiliteit. Hij onderhandelde ook over gratis huur tijdens de winter, een langzame huurperiode.
Dit werkt omdat verhuurders, zoals elke verkoper, reageren op prikkels. Op concurrerende markten zullen ze concessies aanbieden om huurders veilig te stellen. Op dezelfde manier kan het ruilen van voorzieningen (parkeren voor huurverlaging) of eenvoudigweg onderhandelen besparingen opleveren. Fidelity raadt aan om de onderhandelingen met huurverlengingen te timen voor een maximale hefboomwerking.
Stap 2: Verlaag de transport- en verzekeringskosten
Verzekeringen en transport zijn grote budgettaire aanslagen. Yang stelt voor om betere autoverzekeringstarieven te kopen of polissen te bundelen voor kortingen. Zelfs een simpel telefoontje naar concurrenten kan jaarlijks $300-$500 besparen. Uit gegevens van Consumer Reports blijkt dat 30% van de automobilisten van verzekeraar verandert om te besparen, wat neerkomt op een gemiddelde van $461 per jaar.
Carpoolen of openbaar vervoer kunnen de kosten verder verlagen. Deze besparingen gaan niet alleen over geld; ze gaan over tijd en het verminderen van de afhankelijkheid van volatiele uitgaven zoals de gasprijzen.
Stap 3: Omgekeerd budgetteren: betaal eerst uzelf
Yang pleit voor reverse budgeting: prioriteit geven aan besparingen vóór* uitgaven. Als uw inkomen € 4.500 bedraagt en u € 500 wilt sparen, zet dat dan onmiddellijk opzij. De resterende $ 4.000 dekt rekeningen. Dit dwingt tot discipline.
Om het te laten werken, analyseert u de uitgaven van drie maanden. Er zijn schommelingen, dus een bredere dataset levert een nauwkeuriger gemiddelde op. Het identificeren van verkwistende uitgaven maakt een realistische budgettering mogelijk.
Stap 4: Streef naar agressieve besparingen: 20% is de basislijn
In het meeste advies wordt aanbevolen om 10% te besparen. Yang dringt aan op 20%. Dit is niet alleen willekeurig; het versnelt de accumulatie van rijkdom. Uit FRED-gegevens blijkt dat de persoonlijke spaarquote in de VS lager is, waardoor 20% ambitieus maar haalbaar is. Zelfs tekortschieten (15%) is nog steeds aanzienlijk.
De ‘shoot for the moon’-mentaliteit vermindert de intimidatie. Incrementele vooruitgang wordt in de loop van de tijd groter.
Stap 5: Deel doelen op in beheersbare stukjes
Een verdubbeling van de besparingen van vorig jaar lijkt onmogelijk als het als één grote som wordt beschouwd. Yang gebruikt een voorbeeld: €7.500 besparen wordt €625 per maand of €156 per week. Kleinere mijlpalen verminderen de overweldiging. Hierdoor wordt de psychologische kracht van microdoelen benut.
Stap 6: Maak een “Vault”-account aan voor strikte discipline
Yangs laatste stap: het spaargeld op een afzonderlijke, moeilijk toegankelijke rekening isoleren. Gebruik een onbekend wachtwoord, kies een andere bank en behandel deze als een afgesloten schatkist. Dit minimaliseert impulsieve uitgaven.
Het doel is niet alleen om te redden; het is om die besparingen te beschermen tegen toevallige toegang.
Samenvattend: een verdubbeling van de besparingen vereist dat we de confrontatie aangaan met grote bestedingscategorieën – huisvesting, transport, verzekeringen – in plaats van te vertrouwen op kleine bezuinigingen. Yangs aanpak gaat niet over ontbering; het gaat om het maximaliseren van efficiëntie en discipline. De sleutel is om op agressieve wijze prioriteit te geven aan besparingen, doelstellingen af te breken en psychologische barrières op te werpen tegen impulsieve uitgaven.
