Mike Schultz, bekend als ‘Monster Mike’ vanwege zijn meedogenloze geest, is niet zomaar een atleet; hij is een ingenieur die zijn leven weer heeft opgebouwd nadat een bijna fatale sneeuwscootercrash hem een been kostte. In plaats van zich terug te trekken, richtte Schultz BioDapt op, een prothesebedrijf dat nu topsporters, veteranen en zelfs zijn eigen concurrenten uitrust. Zijn verhaal is een bewijs van innovatie die voortkomt uit noodzaak. Hier is een overzicht van de uitrusting die zijn dominantie mogelijk maakt.
De prothese: meer dan lopen, gebouwd voor snelheid
Standaardprothesen zijn ontworpen voor het dagelijks leven. Maar voor adaptieve snowboardcross – een brute sport die snelheid, sprongen en krachtige landingen combineert – zijn de op maat gemaakte Moto Knee 2 en Versa Foot 2 van Schultz essentieel. Dit zijn niet alleen vervangingen; het zijn prestatieverbeteraars. Het koppelingssysteem en de mountainbike-schokken maken nauwkeurige aanpassingen mogelijk die een race kunnen maken of breken. “Uitlijning is cruciaal”, legt Schultz uit, “zelfs een verandering van een kwartslag op een stelschroef is merkbaar.”
Veiligheid eerst: de onderschatte helm
Na zijn board is zijn helm het belangrijkste uitrustingsstuk. Het is een sneeuwsportspecifieke bolvormige helm van het merk Giro met MIPS (Multi-directioneel Impact Protection System), ontworpen om rotatie-impact en hersentrauma bij een crash te verminderen.
De mobiele werkplaats: een gereedschapskist om te overleven
Als geamputeerde atleet is de toolkit van Schultz niet onderhandelbaar. Voor beide prothesen heeft hij complete reservesets bij zich, inclusief reservemoeren en -bouten, want crashes gebeuren nu eenmaal. “Ik moet klaar zijn om het hele ding in vijf minuten opnieuw op te bouwen”, zegt hij. Dit omvat inbussleutels, een halve moersleutel, een tang en een compacte Gerber-multitool voor snelle aanpassingen. Voor Schultz is een kapotte prothese niet alleen een ongemak; het is een ramp die de race beëindigt.
Het bestuur: geen compromissen op het gebied van ontwerp
Schultz racet op Donek B-1 snowboards. In het begin van zijn carrière experimenteerde hij met op maat gemaakte ontwerpen om zijn amputatie te compenseren. Nu rijdt hij standaard flexpatronen omdat zijn prothesen zo goed werken dat ze zijn gebrek aan enkel compenseren.
De onverwachte mascotte: Lucky Bear
Het laatste stuk uitrusting? Een knuffeldier uit de kindertijd. De dochter van Schultz, Lauren, stopte ‘Lucky Bear’ in het geheim in zijn tas voor zijn eerste wedstrijd. Sindsdien draagt hij het. Het bijgeloof heeft gewerkt: Schultz is wereldkampioen geworden in meerdere adaptieve sporten. Nu neemt Lauren haar eigen mini Lucky Bear mee naar haar gymnastiekwedstrijden, waarmee ze de traditie levend houdt.
“Het coolste aan Lucky Bear is dat Lauren nu aan gymnastiek doet, dus ze heeft haar eigen mini-Lucky Bear die elke keer dat ze meedoet in haar rugzak gaat”, zegt Schultz. En natuurlijk passen ze bij elkaar. Hij heeft een grote en zij een kleine.
Het verhaal van Schultz laat zien hoe innovatie en vastberadenheid extreme tegenslagen kunnen overwinnen. Zijn aanpak gaat niet alleen over overleven – het gaat over domineren in een wereld die niet voor hem is gebouwd.
